Propali pregovori tzv. CPC i Vlade CG: Traže razgovar samo sa Abazovićem, a on šalje savetnike

Pregovori tzv. Crnogorske pravoslavne crkve i Vlade Crne Gore oko potpisivanja „Temeljenog ugovora“, propali su, odnosno zapeli već na prvom koraku jer se, prema vestima iz Podgorice, lider ove organizacije, raspop Miraš Dedeić žestoko naljutio na premijera Dritana Abazovića i ministra pravde Marka Kovača koji su kao pregovarače u ime Vlade Crne Gore deligirali – nižeranigrane činovnike i savetnike!

Sastanak u Vladi Crne Gore između, kako su očekivali u tzv. CPC, na jednoj strani premijera i ministra pravde, i na drugoj tzv. mitropolita Mihaila, koji je bio zakazan za danas u 11 sati, otkazan je još juče zbog gore navedenog velikog problema koji je iznenada nastao.

Juče je ekspresno reagovao potpredsednik Saveta tzv. CPC Stevo Vučinić koji je „Pobjedi“ izjavio da je – „delegiranje nižih činovnika da sa poglavarom Crnogorske pravoslavne crkve, mitropolitom Mihailom u ime vlade pregovaraju o potpisivanju ugovora o pitanjima od zajedničkoga interesa između Crne Gore i CPC, premijer u tehničkom mandatu Dritan Abazović pokazao ne samo sopstveni odnos prema CPC, već i da se kompetencije u pitanju suverenog obavljanja vlasti na teritoriji Crne Gore očito nalaze u rukama strane sile „koja stanuje na Kalemegdanu“.

Za sve im kriva Srbija

Reakcija Vučinića usledila je posle otkazivanja početka pregovora od strane tzv. CPC, uz objašnjenje da je „CPC prošle sedmice dobila zvaničan poziv za sastanak u Kabinetu predsednika Vlade“, ali da su „mitropolita Mihaila i delegaciju CPC juče informisali da ga neće primiti Abazović i ministar Kovač, nego neko od premijerovih saradnika i službenika Kovačevog resora“.

„Vlada Crne Gore, umesto predsednika gospodina Abazovića i ministra pravde gospodina Kovača, kako je bilo dogovoreno, za pregovore sa strane vlade i ministarstva delegirala je dvojicu službenika, a mesto sastanka premestila iz zgrade vlade u zgradu Ministarstva pravde. Crnogorska pravoslavna crkva drži taj akt vlade kao izrugujući, uperen protiv autoriteta Njegove Svetosti gospodina Mihaila i digniteta Crnogorske pravoslavne crkve, zbog čega i otkazuje pregovore“, zvanično je juče ljutito saopšteno iz tzv. Crnogorske pravoslavne crkve.

Stevo Vučinić ovim povodom „Pobjedi“ je izjavio da su očekivali da će Abazović kao predsednik Vlade „koji svakodnevno javno aklamira sebe kao vrhovnog, ne samo političkog arbitra u Crnoj Gori demonstrirati ličnost dostojnu te funkcije“.

„A on je javno demonstrirao, jednu vrlo vidljivu tamnu ruku koja iz pozadine, s utoka Save u Dunav, upravlja procesima u Crnoj Gori. Stoga i nismo iznenađeni, i prema toj činjenici se i ravnamo“, rekao je  pored ostalog Vučinić, dodajući da se „s Kalemegdana uvek čula truba koja je pozivala u boj protiv svega crnogorskoga“.

Vučinić je još „Pobjedi“ potvrdio kako smatra da „Abazović povlašćuje drugu versku zajednicu u odnosu na CPC, uzevši u obzir da je sveštenstvo SPC primio na najvišem nivou“. Dodao je i da je takvo stanje „proizvod situacije u kojoj vlada zastupa strane istočne, ali i zapadne sile ‘koje krivim očima gledaju na državnost Crne Gore'“.

„Očito su je stavili u funkciju tuđih interesa, kao ulog u korist Srbije, kojim rešavaju srpsko-albanske sporove u vezi Kosova. Što se tiče međunarodne zajednice, Crna Gora je očito ‘predata na uživanje’ Srbiji u zamenu za priznanje Kosova i otklon od uticaja Moskve. Stoga su posredstvom Srpske crkve, koju su podstrekavali i podržavali da takozvanim litijama 2020. godine pomogne rušenje ustavnoga poretka, učvrstili vlast Srbije na teritoriji Crne Gore, koja je u svim sferama crnogorske administracije delegirala gaulajtere koji u njeno ime vrše vlast“, rekao je još potpredsednik Saveta CPC.

Novi ugovor suprotan onom sa SPC

Inače, uoči današnjih pregovora koji su se pre početka neslavno završili, tzv. CPC objavila je nacrt, ustvari predlog „Ugovora o pitanjima od zajedničkoga interesa između Crne Gore i Crnogorske pravoslavne crkve“.

Prema onom što je objavljeno dokument ima 22 člana i, posebno danas konstatuju u Podgorici, „nema preambulu koja postoji u ugovoru koji je Dritan Abazović potpisao sa patrijarhom SPC Porfirijem u Podgorici prošle godine“.

„Pobjeda“ danas podseća da je pomenutom preambulom tog ugovora, koju je predložila Patrijaršija, „Crna Gora priznala pravni kontinuitet SPC od 800 godina“, „iako je ta crkva pod današnjim nazivom i jurisdikcijom nastala zapravo dekretom kralja Aleksandra Karađorđevića, a potom ozvaničena od Vaseljenske patrijaršije“.

Što se samog ugovora sa CPC tiče, već u prvom članu navedeno je, prenose mediji u Podgorici, da „Vlada Crne Gore i Crnogorska pravoslavna crkva, zaključenjem ovog ugovora dodatno potvrđuju da će Država i CPC, svaka u okviru svojih nadležnosti i delovanja, poštovati međunarodno priznata načela o odvojenosti verskih zajednica od države i slobodi vere i nacionalnog opredeljenja, te međusobno sarađivati u cilju punog ostvarenja prava na slobodu veroispovesti i ostvarivanja uslova za unapređenje verskih prava, vršenja verskih obreda i ukupnog delovanja Crkve, njenog sveštenstva i verujućeg naroda crnogorskog“.

Dalje se ovim ugovorom „CPC crkveno-pravnim licima, sveštenstvu i vernicima jamči sloboda veroispovesti i neometana misija crkve, odvojenost države i crkve a predviđa se i puna primena ustavne odredbe o zabrani diskriminacije po bilo kom osnovu i primena člana 15. Ustava Crne Gore kojim se utvrđuje da su sve verske zajednice ravnopravne i slobodne u vršenju verskih obreda i verskih poslova“.

Pitanja nepokretnosti i restitucije

Navodi se i da su ugovorne strane saglasne da je CPC imala pravni subjektivitet i pre stupanja na snagu ovog ugovora i Zakona.

„Crnogorska pravoslavna crkva, polazeći od ostvarenog subjektiviteta, potvrđenog aktima države i kao sledbenica i naslednik Autokefalne Crnogorske pravoslavne crkve (ustavno normirane u članu 40. stav 2. Ustava za Knjaževinu Crnu Goru, a ukinute aktom Kraljevine SHS, 17. juna 1920. godine), ima isključivo pravo da u skladu sa kanonskim pravom i Ustavom Crkve uređuje sopstveno ustrojstvo, osniva parohije, eparhije, manastire i druge crkvene organizacione jedinice“, stoji u članu pet ugovora.

Što se imovine tiče, kako je obelodanjeno, članom 11. ugovora definisano je da „Crkva ima pravo da kupuje, poseduje, koristi, otuđuje pokretna i nepokretna dobra, stiče imovinska prava prema odredbama Ustava CPC, pravoslavnih kanona i pozitivnih zakona Crne Gore“, kao i da osniva fondacije u skladu sa ustavnim poretkom države.

U sledećem članu navodi se i pravo CPC „da gradi crkve, saborne crkve i manastire i da dograđuje postojeće objekte, u skladu sa pravnim poretkom države“, a da „država novčano i materijalno pomaže crkvu prilikom izgradnje i obnove pravoslavnih crkvenih objekata, posebno onih koji imaju kulturno-istorijsku vrednost za državu Crnu Goru i pravoslavne Crnogorce“.

Jednim od članova, koji je posebno interesantan, definisano je i pitanje restitucije.

„Restitucija dobara, oduzetih, nacionalizovanih ili neovlašćeno upisanih na druge vlasnike bez odgovarajuće naknade, biće sprovedena u skladu sa zakonom koji će uređivati materiju restitucije u Crnoj Gori, uz prethodni dogovor sa kompetentnom crkvenom vlašću CPC. Radi utvrđivanja nekretnina koje treba preneti u vlasništvo CPC ili adekvatno nadoknaditi, biće ustanovljena mešovita komisija, sastavljena od predstavnika ugovornih strana“, navedeno je u ugovoru.

Dok se u Podgorici očekuje rasplet situacije i eventualno zakazivanje novog sastanka, u jednom od komentara na društvenim mrežama predloženo je da bi primereno mesto pregovora mogla da bude velika scena Crnogorskog narodnog pozorišta u Podgorici.