Imao je 78 godina kada je 2005. postao jedan od najstarijih papa ikad izabranih, prenele su agencije.
Kad je kao nemački kardinal 19. aprila 2005. u četvrtom krugu glasanja izabran za 265. papu postao je prvi poglavar Katoličke crkve iz Nemačke posle skoro pet vekova.
Tokom većeg dela njegovog upravljanja, Katolička crkva se suočavala sa optužbama o zlostavljanju dece koje sežu desetinama godina unazad.
Ranije ove godine bivši papa je priznao da su počinjene greške u rešavanju slučajeva zlostavljanja dok je bio nadbiskup Minhena između 1977. i 1982. godine.
Benedikt je bio i prvi papa koji se lično sastao sa žrtvama koje su zlostavljali katolički sveštenici, javlja Tanjug.
Bivši papa Benedikt XVI rođen je 16. aprila 1927. u Marktlu u Bavarskoj Jozef Racinger.
Otac mu je bio policijski službenik, a većinu svog detinjstva Racinger je proveo u mestu Traunstajnu gde je pohađao gimnaziju.
Tokom Drugog svetskog rata služio je kao pomoćnik sveštenika u vazduhoplovstvu, nakon čega je studirao teologiju i filozofiju u Minhenu i Frajzingu i rukopoložen je za sveštenika 1951. godine.
Radio je kao profesor dogmatike i fundamentalne teologije u Frajzingu, Bonu, Minsteru, Tibingenu i Regenzburgu, a potom je postao nadbiskup Minhena 1977. godine.
Skoro 25 godina, kao kardinal Jozef Racinger, bio je šef vatikanske doktrinarne kancelarije, poznat kao Kongregacija za doktrinu vere pod papom Jovanom Pavlom II, a 2005. postao je njegov naslednik.
Nakon osam godina kao pontifik, on je podneo ostavku na papsku funkciju, što je do tada bilo nezamislivo.
Benedikt je najavio svoju nameru da podnese ostavku 11. februara 2013. sa obrazloženjem da više nema fizičku i duševnu snagu za vođenje Crkve.
Možda vas zanima
Svet je doživljavao Benedikta XVI kao konzervativnog i agilnog papu koji je povremeno priređivao iznenađenja.
On je, naime, znao da poveže duboku religioznost sa intelektom profesora.
Nije naprosto nastavio svoju strogu liniju koju je sledio kao kardinal Racinger.
Ali je verovatno i sam patio zbog opšteg kriznog štimunga u crkvi. Njegov prethodnik Jovan Pavle II je ostavio dubok trag svojim pontifikatom (1978-2005), a on je kao papa prelaznog perioda omogućio da posle njega 2013. izaberu konzervativnog reformatora.
Govorio je deset jezika i bio je nosilac sedam počasnih doktorata.
