Sarajevo – Sud BiH odbio je žalbu Tužilaštva BiH i potvrdio prvostepenu oslobađajuću presudu Draganu Vikiću, bivšem komandantu Specijalne jedinice MUP-a RBiH i bivšem prvom čoveku tog resora Jusufu Pušini, kao i Nerminu Uzunoviću i Mladenu Čovčiću, koje je optužnica teretila za ubistvo osam zarobljenih pripadnika JNA 22. aprila 1992. godine u sarajevskom Velikom parku. U proteklih 30 godina pronađen je deo posmrtnih ostataka samo dvojice ubijenih vojnika.
Oslobađajuća presuda Vikiću i ostalima jedna je u nizu oslobađajućih presuda koje u potpunosti razobličavaju odnos Suda BiH prema zločinima počinjenim nad Srbima. Ujedno, to je i potvrda opravdanosti generalnog uverenja na srpskoj strani da Sud BiH načinom svog delovanja štiti počinioce zločina nad srpskim narodom i da presuđuje samo Srbima.
Direktor Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica Milorad Kojić kaže da „Sud BiH želi da sačuva stereotip da su jedine žrtve u proteklom građanskom ratu u BiH bili Bošnjaci, a Srbi zločinci” i da s tim ciljem nastavlja s praksom oslobađanja bošnjačkih najviših vojnih i policijskih funkcionera od odgovornosti za ratne zločine.
Zatečena i razočarana odlukom Suda BiH, Jela Lalović, sestra dvadesetogodišnjeg Vlajka Golubovića, koji je bio među osam likvidiranih rezervista, smatra da Sud BiH nije sud koji deli pravdu” i da ga kao takvog treba ukinuti.
„Oslobađanjem optuženih za ubistvo vojnika JNA, Sud BiH je zakopao i zavio istinu u sarajevski mrak iz kojeg se ne vidi svetlo”, izjavila je Lalovićeva, koja suđenje u predmetu „Veliki park” karakteriše kao farsu, a ishod tog suđenja kao dodatno povređivanje i ponižavanje porodica ubijenih rezervista JNA.
Iz Udruženja bošnjačkih generala aplaudiraju odluci Suda BiH i navode kako su s neizmernim ponosom i zadovoljstvom dočekali pravosnažnu oslobađajuću presudu svojim saborcima iz MUP-a RBiH.
U optužnici na osnovu koje je vođen višegodišnji sudski postupak protiv četvorice pravosnažno oslobođenih navedeno je, između ostalog, da je „uz znanje Vikića osam zarobljenih pripadnika JNA sprovedeno u Dom policije, a potom u Veliki park, gde su ih, nakon prethodnog maltretiranja, ubili Uzunović i Čovčić uz pomoć njima poznatih lica, među kojima su bili i Nedžad Herenda i Nermin Jusić”.
Po naredbi Vikića, njihova tela odvezena su na Darivu i bačena u reku Miljacku. Kasnije su polivena benzinom i zapaljena. Deo posmrtnih ostataka Zorana Markovića i Veljka Vujičića pronađen je na sarajevskoj gradskoj deponiji, a ni danas se ne zna gde su završili ostaci tela ostalih ubijenih – Milivoja Lalovića, Đorđa Bjelice, Dragomira Đerića, Stevana Đoknovića, Vlajka Golubovića i Miladina Vukmanovića.
