Ovo su bile prve zimske igre održane u istočnoj Evropi, na govornom području slovenskih jezika i u socijalističkoj zemlji, kao i prve i za sada jedine Olimpijske igre održane u državi iz Pokreta nesvrstanih. Ostali gradovi kandidati za 14. zimske olimpijske igre su bili Saporo, Japan i Falun / Geteborg, Švedska.
Na olimpijskom stadionu Koševo, hrvatska klizačica Sandra Dubravčić upalila je olimpijski plamen, čime je zvanično i počela Olimpijada u Sarajevu.
To su bile prve Olimpijske igre na kojima nije bilo bojkota istočnog ili zapadnog bloka, gde su došli sportisti i iz SAD-a i iz SSSR-a. , bile su rekordne po broju zemalja učesnika.
Ono po čemu će Olimpijske igre u Sarajevu ostati zapamćene je snijeg koji je pao noć pred svečano otvaranje.
Zimske olimpijske igre održane u Sarajevu ukupno su koštale 141.647.000 dolara, a završene su sa suficitom od 12.000.000 dolara, te su bile prve Olimpijske igre završene sa suficitom. Sve prethodne su imale dugove i mnogi gradovi su imali poteškoće da pokriju troškove. Sarajevo je tada proživljavalo razvoj u svim sferama i stvorena je pozitivna društvena klima.
Njih je pratilo oko dve i po milijarde gledalaca u svetu, bilo je 49 nacionalnih reprezentacija, podeljene su 222 medalje, učestvovalo je 2.691 sportista i trenera, prodato je 640.000 karata, a pratilo ih je 7825 novinara i 760 redakcija.
Najuspješnije države bile su tadašnje Istočna Nemačka (devet zlatnih, devet srebrenih i šest bronzanih medalja) i SSSR (šest zlatnih, deset srebrenih i devet bronzanih medalja).