Rođen u Travniku 1935. godine, Miroslav Blažević živeo je u mlađoj dobi u skromnim uslovima. Njegovi roditelji imali su, uz njega, još petero dece.
Nadimak dobio po lutki
Ćiro se fudbalom počeo baviti još od mladih dana. Ostaće upamćen kao prosečan igrač koji je nekoliko sezona proveo u ozbiljnim klubovima. Bio je igrač zagrebačkog Dinama, HNK Rijeke, FK Sarajeva i Lokomotive Zagreb.
Nadimak Ćiro dobio je još kao mali, na dečjoj predstavi u kojoj je glavni lik bio lutak Ćiro, koji je imao sličnu govornu manu kao i on. Njegovoj majci se to nije sviđalo i molila je da ga niko ne zove Ćiro pa su ga nekako počeli zvati “Blaž”, pogotovo kad se preselio u Zagreb. Ali, onda su ga tamo prepoznali neki njegovi poznanici iz Travnika I opet ga počeli zvati Ćiro i tako je nadimak ostao.
Ubrzo nakon završetka igračke karijere posvećuje se trenerskom poslu. Trenersku karijeru počinje u manjim švajcarskim klubovima, a kasnije postaje selektor reprezentacije Švajcarske. 1979. godine vraća se u Hrvatsku gde trenira prvo Rijeku, a zatim Dinamo Zagreb s kojim osvaja Prvenstvo Jugoslavije i Kup Maršala Tita.
U pohodu na bronzu
Nakon što je napustio Dinamo, a nakon treniranja PAOK i još nekoliko klubova, vraća se među modre 1993. godine i osvaja prvenstvo Hrvatske I godinu posle toga I Kup. 1994. godine postao je selektor Hrvatske.
Na Evropskom prvenstvu 1996. prolazi u drugi krug, ali ispada od Nemačke. U Francuskoj 1998. Ćiro doživljava najveći uspeh u karijeri. S talentovanom ekipom koju su između ostalih činili Davor Šuker, Zvonimir Boban, Roberet Prosinečki, Slaven Bilić i Robert Jarni osvaja bronzu na Mundiju. Nakon tog uspeha, Ćirina karijera lagano ulazi u silaznu putanju.
Nakon ostavke sa mesta selektora Hrvatske 2001. godine preuzima Iran.
Posvađao se s Mamićem
Nakon tog neuspeha, vraća se u Hrvatsku gde spasava Osijek od ispadanja iz lige. Vraća se ponovno u Dinamo s kojim osvaja još jednu titulu, ali zbog svađe sa tadašnjim izvršnim potpredsednikom Zdravkom Mamićem, napušta klub.
Nakon toga je trenirao Varteks, Hajduk, a nakon neuspeha s bilima odlazi u Švajcarsku. Nakon ispadanja njegovog Ksamaksa iz lige vraća se u FK Zagreb. 2008. postaje selektor reprezentacije BiH sa kojom je umalo izborio plasman na Svetsko prvenstvo 2010. godine. Tokom njegovog angažmana selekcija BiH je dobila nadimak Ćirini zmajevi, a sada su samo zmajevi.
Nakon kratke episode u Kini i povratka u FK Zagreb, Ćiro postaje trener Slobode iz Tuzle što je izazvalo veliku pažnju u BiH.
Poslednji angažman bio mu je krajem 2014. godine i početkom 2015. u Zadru, gde je na klupi proveo 14 utakmica.
Tokom karijere je dobio nadimak trener svih trenera.